Vandaag, na een geslaagde demonstratie, zat ik met enkele beginnende studenten na te babbelen over onze stijl en hun ervaring met Kungfu. Dat allemaal onder het genot van een Belgisch biertje (dat babbelt ook zo goed weg, he…).
Een van de steeds wederkerende thema’s is het gevechtsaspect van Kungfu. “Wat doe je nou met die beweging?” “Ik begrijp de gevechts-applicaties niet?” Als ik je vertel dat die studenten en jaar trainen zal je als leek waarschijnlijk denken; hun leraar legt het niet uit of hun leraar houdt het geheim of erger het is een slechte leraar.
Aan de grondslag van dit niet begrijpen en onwetendheid ligt een cultuur kloof.
- Een doel vs “De weg”:
Wij Westerlingen zijn gewoon te leren met een duidelijk doel voor handen. Elke cursus of opleiding die je volgt zal zeggen: “Na de opleiding kan je dit of weet je dat.” (of dat zo is laat ik nog even buiten beschouwing).
Chinees gezien is er een start maar geen einde. Je start zonder doel, geheel open. De persoon die jij bent zal bepalen welke kant het opgaat. Als je enkel met een doel en dus toekomstig kijkt mis je zoveel van wat er zich in de marge en op het moment afspeelt. Je zal nuances missen omdat je denkt dat je ergens moet geraken. Misschien brengt “Dao” (weg) wel heel anders dan je vooropgestelde doel. Ik wou bijv. geen Xingyi leren maar mijn leraar vond dat ik het moest doen (zie ook puntje 2). Nu is Xingyi mijn passie en er gaat geen dag voorbij dat ik er niet mee bezig ben. - Hoe te trainen:
Westerse studenten zijn gewoon om dingen te “Krijgen” van hun leraar. Je betaald ervoor dus de leraar leert jou wat jij wil leren. Je word aan de hand geleid en begeleid. Chinees gezien betaal je je leraar maar hij beslist wat en wanneer jij klaar bent om te leren wat je moet leren. Als student ga je niet vragen ik wil die of die vorm leren…het wordt zelfs als non-respectvol beschouwd.
Je leraar zal je ook geen persoonlijke aandacht geven als je niet traint. Wij denken dan; “ja hallo ik heb hier toch voor betaald.” Chinees gezien denkt de leraar:”ik heb jaren getraind en bloed zweet en tranen gelaten waarom zou ik mijn tijd verliezen aan iemand die niet zelf traint.” - Kwantiteit vs Kwaliteit:
Dit is een pijnpunt dat heel moeilijk voor Westerse mensen te begrijpen is. Meer is dikwijls minder. Beter 1 vogel in de hand dan 10 in de lucht …of hoe ging dat gezegde ook al weer? We kennen het principe wel maar er daadwerkelijk mee geconfronteerd worden is iets anders.
Om een Kungfu vorm goed uit te voeren en er dan ook nog daadwerkelijk iets mee te kunnen, kost jaren. Daarom ziet veel kungfu er flashy uit en degene die uitvoert, kent veel vormen maar ze zijn leeg en (terecht) waardeloos in een gevecht. Gewoon te weinig en op een foute manier getraind.
Confucius zei; “If I bring up one corner, and those to whome I am speaking cannot bring up the next three, I don’t talk to them anymore”*. Daarom blijf ik Kungfu “intelligent boxing” noemen. Studenten moeten zelf initiatief en onderzoek tonen zodat hun leraar iets heeft om mee te werken. Geduld, respect, oefening en vertrouw op je leraar (zoek wel eerst een gekwalificeerd iemand…hoe je dat doet komt in een latere blog terug).
Ik als westerling en leraar begrijp dat dit soort waarden niet gemakkelijk zijn voor Westerse studenten, en weet dat ik er niet vanuit moet gaan dat zij na de eerste les hun hele westerse manier van kijken over boord moeten gooien. We zijn westerlingen maar leren wel een Chinees systeem en ergens in het midden moeten we mekaar ontmoeten.
Op deze Topic kom ik zeker nog terug want de kloof tussen Oost/West denken is groter dan je denkt. Die kloof overbruggen en leren begrijpen is echter geen belemmering maar een verrijking van je eigen denken en leefwereld. Het zal een verrijking voor je leven zijn geloof me.
*Sun Tzu; the art of war (translated by Thomas Cleary)
Reacties en vragen zijn welkom, maar ik ga niet discussiëren. Heb je een ander inzicht? Prima schrijf dan ook een blog.
Je bent altijd welkom op de Kungfu School te Haarlem.